(Bloed zweet en tranen) Jeuk, reuk en onderwijs
Door: Felix
Blijf op de hoogte en volg Felix
19 Juli 2006 | Sri Lanka, Colombo
19 july 2006
Mijn eerste zweetdruppels door fysieke arbeid zijn dan toch gevallen. Met Yves die momenteel in het vliegtuig zit, heb ik meegeholpen het bouwterrein te prepareren. Eerst werd er gigantische halfdooie boom omgezaagd die we daarna in kleine stukken hebben gezaagd en verwijderd. Er waren wat probleempjes met de regering wat betreft toestemming voor de bouw achteraf, maar met goede contacten met lokale autoriteiten kom je best ver hier hoor. Als je corruptie niet kunt bestrijden moet je het gebruiken voor goede dingen.
Naast de Stage, en het bouwproject heb ik me nog een aantal zaken op de hals gehaald. (ben ik goed in, moet ik afleren)
Allereerst ga ik morgen 10.000 Rupee overhandigen aan een moeder van een leerling van de school. Waarom? Het jongetje heeft last van een ernstige huidziekte. Zijn hele lichaam zit onder de wonden. Zijn huid schilfert en bloedt bijna spontaan. Hij vergaat van de jeuk en krabt alles opnieuw open. 10.000 rupee is ongeveer 75 euro. Voor ons is dat 2 avonden stappen. Die zelfde 75 euro kan het leven van dit kind veranderen. Die dag nog klaagde over muggenbeten, totdat ik het jongetje zag. Hij klaagde niet, maar zijn gezicht stond op spa citroen (hele zure spa-citroen)van de jeuk. (zie foto)De ouders beide werkeloos, sparen al maanden. Ze hebben nu 1500 rupee bij elkaar, dat betekent dat ze nog lang moeten sparen. Vrijdag gaat de moeder met de jongen naar colombo. Ik heb een doctors rapport plus rekening gevraagd. Ik wil gewoon nooit zomaar geld geven en mijn rug keren.
Daarnaast is het ons waarschijnlijk gelukt om een schoolhoofd te laten installeren op dit onthoofde schooltje (Gotatuwa). Samita Thera (monnik met power) heeft erop aangedrongen dat de acting principal (met alle respect maar incompetent vrouwmens) vrijwillig opstapt. Hoe vrijwillig laat ik graag in het midden. Als het maar beter is voor de school. De grote kanshebber is Mr. Sarath Nannayakara, in mijn ogen de perfecte man op deze plaats.
Met Sarath ben ik momenteel bezig een plan uit te werken voor engels onderwijs aan arme kansloze kinderen in de grensgebieden waar Tamils en Singalezen dicht bij elkaar wonen. Engels zou de communicatietaal worden om elkaars cultuur te leren kennen. Volgens Mr Sarath is onbegrip de grote oorzaak van de oorlog (die hier wel degelijk woedt) in Sri Lanka. Door de nieuwe generatie de kans te geven elkaar te leren kennen door aanvankelijk een dezelfde taal kan de kloof langzaam kleiner worden. Wij zijn ons erg bewust van het feit dat het hier gaat om ideologie. Maar ons inziens niet onmogelijik. Aan zijn project PEACE TROUGH LANGUAGE heb ik toegevoegd LANGUAGE THROUGH MUSIC. We willen graag een kleine pilot starten in de nabijheid van mijn huidige projecten. Het is de bedoeling dat Lokale leraren worden geselecteerd en indien nodig bijgespijkerd worden om in dit project te participeren. Het engels onderwijs zal plaatsvinden buiten schooltijd om. Dit om de regering er zoveel mogelijk buiten te houden. (De regering wil geen vrede door de nieuwe generatie en zeker geen te welbespraakte plattelandskinderen). Het onderwijs voor deze kinderen moet ten alle tijden gratis zijn en blijven. De docenten moeten betaald worden. De lokaties zullen verzorgd worden door tempels en buurthuizen. Ik werk graag met Mr Sarath samen omdat we grotendeels dezelfde filosofie delen. Ik kan natuurijk nooit iets zeker weten,(vaak genoeg bedrogen uitgekomen) maar ook door zijn goede engels zou er best wel eens iets moois uit onze samenwerking kunnen komen.
Daarnaast ben ik ook met Maartje Yves en Tine bezig om een lokale structuur aan te leggen om het voor docenten in opleiding makkelijker te maken om binnen hun studeerperiode een stage te doen die aansluit op de eisen en termen van de opleiding, inclusief stagebegeleiders.
Maar ja, de communicatie is stroef en moeilijk maar zeker niet onmogelijk. Vrijdag hebben we onze tweede vergadering.
De stagiaires gaan goed. We organiseren een groot concert met verschillende lokale muziekgroepen in combinatie met onze westerse muziek en presentaties van de scholen waarop we actief bezig zijn. Meer hierover in het volgende bericht.
En ja... volgende week nemen we vier dagen vrij en gaan we rondtrekken, Kandy, Nuwara Eliya, Ella, misschien Anuradapura en Sigiriya.
Tot zover de vierde lezing, wij danken u.
Mijn eerste zweetdruppels door fysieke arbeid zijn dan toch gevallen. Met Yves die momenteel in het vliegtuig zit, heb ik meegeholpen het bouwterrein te prepareren. Eerst werd er gigantische halfdooie boom omgezaagd die we daarna in kleine stukken hebben gezaagd en verwijderd. Er waren wat probleempjes met de regering wat betreft toestemming voor de bouw achteraf, maar met goede contacten met lokale autoriteiten kom je best ver hier hoor. Als je corruptie niet kunt bestrijden moet je het gebruiken voor goede dingen.
Naast de Stage, en het bouwproject heb ik me nog een aantal zaken op de hals gehaald. (ben ik goed in, moet ik afleren)
Allereerst ga ik morgen 10.000 Rupee overhandigen aan een moeder van een leerling van de school. Waarom? Het jongetje heeft last van een ernstige huidziekte. Zijn hele lichaam zit onder de wonden. Zijn huid schilfert en bloedt bijna spontaan. Hij vergaat van de jeuk en krabt alles opnieuw open. 10.000 rupee is ongeveer 75 euro. Voor ons is dat 2 avonden stappen. Die zelfde 75 euro kan het leven van dit kind veranderen. Die dag nog klaagde over muggenbeten, totdat ik het jongetje zag. Hij klaagde niet, maar zijn gezicht stond op spa citroen (hele zure spa-citroen)van de jeuk. (zie foto)De ouders beide werkeloos, sparen al maanden. Ze hebben nu 1500 rupee bij elkaar, dat betekent dat ze nog lang moeten sparen. Vrijdag gaat de moeder met de jongen naar colombo. Ik heb een doctors rapport plus rekening gevraagd. Ik wil gewoon nooit zomaar geld geven en mijn rug keren.
Daarnaast is het ons waarschijnlijk gelukt om een schoolhoofd te laten installeren op dit onthoofde schooltje (Gotatuwa). Samita Thera (monnik met power) heeft erop aangedrongen dat de acting principal (met alle respect maar incompetent vrouwmens) vrijwillig opstapt. Hoe vrijwillig laat ik graag in het midden. Als het maar beter is voor de school. De grote kanshebber is Mr. Sarath Nannayakara, in mijn ogen de perfecte man op deze plaats.
Met Sarath ben ik momenteel bezig een plan uit te werken voor engels onderwijs aan arme kansloze kinderen in de grensgebieden waar Tamils en Singalezen dicht bij elkaar wonen. Engels zou de communicatietaal worden om elkaars cultuur te leren kennen. Volgens Mr Sarath is onbegrip de grote oorzaak van de oorlog (die hier wel degelijk woedt) in Sri Lanka. Door de nieuwe generatie de kans te geven elkaar te leren kennen door aanvankelijk een dezelfde taal kan de kloof langzaam kleiner worden. Wij zijn ons erg bewust van het feit dat het hier gaat om ideologie. Maar ons inziens niet onmogelijik. Aan zijn project PEACE TROUGH LANGUAGE heb ik toegevoegd LANGUAGE THROUGH MUSIC. We willen graag een kleine pilot starten in de nabijheid van mijn huidige projecten. Het is de bedoeling dat Lokale leraren worden geselecteerd en indien nodig bijgespijkerd worden om in dit project te participeren. Het engels onderwijs zal plaatsvinden buiten schooltijd om. Dit om de regering er zoveel mogelijk buiten te houden. (De regering wil geen vrede door de nieuwe generatie en zeker geen te welbespraakte plattelandskinderen). Het onderwijs voor deze kinderen moet ten alle tijden gratis zijn en blijven. De docenten moeten betaald worden. De lokaties zullen verzorgd worden door tempels en buurthuizen. Ik werk graag met Mr Sarath samen omdat we grotendeels dezelfde filosofie delen. Ik kan natuurijk nooit iets zeker weten,(vaak genoeg bedrogen uitgekomen) maar ook door zijn goede engels zou er best wel eens iets moois uit onze samenwerking kunnen komen.
Daarnaast ben ik ook met Maartje Yves en Tine bezig om een lokale structuur aan te leggen om het voor docenten in opleiding makkelijker te maken om binnen hun studeerperiode een stage te doen die aansluit op de eisen en termen van de opleiding, inclusief stagebegeleiders.
Maar ja, de communicatie is stroef en moeilijk maar zeker niet onmogelijk. Vrijdag hebben we onze tweede vergadering.
De stagiaires gaan goed. We organiseren een groot concert met verschillende lokale muziekgroepen in combinatie met onze westerse muziek en presentaties van de scholen waarop we actief bezig zijn. Meer hierover in het volgende bericht.
En ja... volgende week nemen we vier dagen vrij en gaan we rondtrekken, Kandy, Nuwara Eliya, Ella, misschien Anuradapura en Sigiriya.
Tot zover de vierde lezing, wij danken u.
-
19 Juli 2006 - 08:39
Ellen:
En ik dank u voor deze prettige op de hoogte brenging. Ziet er echt goed uit wat jullie daar allemaal doen.
Wel grappig trouwens, door het tijdverschil reageer ik eerder op dit bericht dan het geschreven is. (boven je bericht staat dat het om 13.59 geschreven is, maar het is bij ons nu 10.36)
Ik weet trouwens niet of je er op zit te wachten, maar ze hebben vanwege de hitte na één dag de vierdaagse van Nijmegen afgelast. Dus hier is het ook zweten en je hoeft er niet eens wat voor te doen. (Het boek glibbert van de zweet bijna uit m'n handen.)
Keep the good work going!
Groetjes Ellen -
20 Juli 2006 - 12:06
Kelly:
Wat goed dat er tenminste nog een paar mensen bezig zijn de wereld te redden terwijl wij hier vakantie aan het vieren zijn... ;-) -
21 Juli 2006 - 12:48
George Bakx:
Je berichten met grote bewondering gelezen. Bedankt Felix en co., dat jullie zo'n fantastisch werk doen. Ik denk, dat het hele Graaf Huyn College trots is zo'n super muziekdocent te hebben. Onze donatie voor jullie project, ingezameld tijdens de GHC-dag moet komend jaar een vervolg krijgen.
Groetjes uit een tropisch Nederland. -
23 Juli 2006 - 14:14
Hidde:
Toch wel raar om nu ineens jouw site te bekijken vanuit Utrecht. Ben al bijna weer gewend aan het saaie Nederlandse leven. Keep up the good work en de groeten aan iedereen!
p.s. Weet nog wel een vet guesthouse in Sigirya, the Grand. Moet je zeker heengaan als je daar bent. -
28 Juli 2006 - 17:25
Hannah:
Dank je voor je confronterende en zeer boeiende verhalen. Stof tot nadenken.
Groet -
28 Juli 2006 - 17:27
Hannah:
Ligt het aan mij of heb je geen foto van jongetje geplaatst?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
